یادداشت مهمان؛
سردمداران تروریسم غرب این نسل کشی را در گینس ثبت کنند
کادو دونی: سردمداران تروریست در غرب و آمریکا اگر این نسل کشی را نتوانند در گینس ثبت کنند، حتما در حافظه نسل کشی های تاریخ ثبت خواهد شد.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، علی معروفی منتقد فرهنگی و پژوهشگر حوزه صهیونیسم یادداشتی با عنوان «المعمدانی، قطعه ای از کربلا شد» نوشته و در آن اشاره کرده سردمداران تروریست در غرب و آمریکا اگر نتوانتد این نسل کشی را در گینس ثبت کنند، حتما در حافظه نسل کشی های تاریخ با قلمی خونین، چکیده شده از پیکر کودکان و زنان مجروح المعمدانی ثبت خواهد شد و چه تابلو و تراژدی خون باری با خون شهدای مظلوم غزه در صفحه تاریخ خون بار فلسطین خواهد ماند.
مشروح متن این یادداشت را در ادامه می خوانید؛
می نویسم برای کودک خردسالی که پدرش قطعه قطعه های بدنش را در یک کیسه پلاستیکی در روبه روی بیمارستان ویران شده المعمدانی جمع می کرد. برای زنان مجروح و کودکان شیرخواره ای که خودشان را در کنار جنازه هایی که زیر آوار مانده بود، پنهان کرده بودند. هزاران فلسطینی در بیمارستان المعمدانی به خون خفته شده بودند. می نویسم برای سالخوردگان، که آنها خودشان را در «هجوم جنازه های غیرقابل تشخیص» به بیمارستان های ویران شده غزه پیچانده بودند.
می نویسم برای تاریخ پر تراژدی فلسطین که جوانانش، در حوضچه ای از خون، روی سنگ فرش ها آرمیده بودند. می نویسم برای زن جوانی که با دمپایی های صورتی و در آغوش نوزادش آخرین بوسه ها را نثار کرده بود. همو که هنگام دویدن برای نجات جانش، هدف قرار گرفت و بدنش پخش پیاده رو شده بود. می نویسم برای ساحل خونین غزه که دیگر صدای پا و رد پای کودکان را بر سینه غم بارش نخواهد دید؛ اما خواهد شنید که بدن هایشان روی سنگ فرش های کوچه ها و خیابان ها ی غزه به رنگ گل های لاله و شقایق پاره پاره نقش بسته بود.
اشک فرصتی و فراغتی نمی نهد تا دیگر از جه بنویسم؟ هرچه بود سوخت و ویران و خاکستر شد و به خون غلتید. کجا هستند جوانان محله مسکونی شجاعیه و همسایه های محله زیتون و تفاح و رفح و خان یونس؟ شما دیگر جام جهانی فوتبال را در کدام کافه ها و مغازه ها خواهید دید؟ شما دیگر تصویر رونالدو، مسی، سردار آزمون و مهدی طارمی را بر کدام دیوار ویران شده خانه ها و کوچه و خیابان ها خواهید دید؟ این مهربانی و صمیمیت و بزرگ منشی و مظلومیت خودرا به کدام جلادی هویدا خواهید کرد که حالا روح بزرگ و بلندتان در آسمان غزه نظاره گر به خاک و خون کشیده شدن پدر و مادر و خواهر و برادر و دوستان تان است.
شما دست تان را در کدام تله ویرانه ها جا گذاشتید تا سنگی بر این شیاطین رجیم و خونخوار پرت کند؟.... آه و آه و آه
المعمدانی سفری بی بازگشت به سمت بهشت شد. کربلا در کربلا شد غزه، دختران بی خانواده، کودکان بی خون خفته در آغوش مادر، مادران به خون تپیده در کنار فرزند، به حکم چه قانون ددمنشانه یهود بن شمر نوشته شده است؟ اینجا کربلایی است که کودکان و زنانش را به مسلخ می بردند از ظلم بن گورین ها و نتانیاهو های حیوان صفت زبون.
خانه و خانواده هایی که یکباره با خاک یکسان شدند. کودکان و بانوانی که جان شأن را باختند و جوانان و نوعروسانی که پرپر شدند. مردان و بانوانی که شاهد مرگ و مجروحیت فرزندان و دلبندان خود شدند و الان آواره در غزه بدنبال جنازه ها و یا فرزندان گم شده خویش اند یا در پی خانه ها و کاشانه هایی که با رنج و مشقت ساخته بودند و الان دیگر اثری از آنها نیست، هستند؟
زندگی یکباره چهره تلخ خودرا به آنها نشان داده است و در این شرایط مرگبار تنها و غریب بی هیچ فریادرسی در رنج و غمی اندوه بار گرفتار شده اند. به هر علت یا عللی این جنگ شروع شده، این همه آوارگی و مرگ و جراحت واقعاً چه توجیهی دارد؟
سردمداران تروریست در غرب و آمریکا اگر این نسل کشی را نتوانند در گینس ثبت کنند، حتما در حافظه نسل کشی های تاریخ با قلمی خونین، چکیده شده از پیکر کودکان و زنان مجروح المعمدانی ثبت خواهد شد وچه تابلو و تراژدی خون باری با خون شهدای مظلوم غزه در صفحه تاریخ خون بار فلسطین خواهد ماند.
... و متأسفانه این مستمسک و دستاویز بسیار محکمی شد که نخست وزیر رژیم صهیونیستی با جدیت تمام اعلان جنگ مقابل غزه کند و حملات هوایی و زمینی اش را چندین برابر و بسیار وحشیانه تر شروع کند. به حدی حملات طوفانی و خشونت بار بوده که طی چند ساعت، از خیلی از محله های غزه جز تل خاکستری بر جای نماند.
تاکنون قریب به ۱۰ هزار نفر شهید و زخمی و بطور قطع هزاران آواره و بی خانمان در غزه گرفتار و نالان و ناتوان شده اند. همه می دانیم و همه می دانند که رژیم صهیونیستی سالهاست که به مردم فلسطین و نوار غزه به انحای مختلف ستم کرده و می کند. همه می دانیم که فلسطینیان مظلوم اند و اسرائیل غاصب بالفطره! ولی چطور می توان مظلومیت و شبیخون شبانه را از دید ناظران جهانی با هم جمع کرد؟ مگر طراحان این برنامه فراموش کرده اند که اسرائیل سالهای سال است قضیه هولوکاست را بهانه قرار داده و حداکثر بهره برداری را از آن نموده است؟ فارغ از هر جوابی فقط باید به مظلومیت مردم غزه، مردمی که نه اهل سیاست اند و نه اهل جنگ و خونریزی، خون گریست.
جالب است که جامعه جهانی نیمی به مظلومیت مردم غزه عنایت دارند و از آنها حمایت می کنند و نیمی هم به محق بودن رژیم صهیونیستی. متأسفانه باید گفت و چنان که مشهود است اعتراضات، راهپیمایی ها، شعارها و حمایت های مردم کشورهای جهان دردی از این ملت نه فقط دوا نکرده و گویی این مردم باید همچنان بمیرند و بنالند و بسوزند و بسازند!
درآخر
این چشم پوشی لایتناهی غرب در نهایت به کجا می انجامد؟
در حال حاضر، اسرائیل جرأت یافته است تا سیاست خودرا در قبال دو میلیون ساکن غزه آشکارتر کند. یک کلمه برای آن سیاست وجود دارد. گرسنگی دادن رژیم صهیونیستی به غیرنظامیان، زنان و کودکان، محروم کردن آنها از آب، بمب باران بیمارستان ها و ممانعت از درمان بیماران و مجروحان حتی در خیابان ها -از درمان کسانی که اسرائیل بمباران کرده است یک سیاست نسل کشی است.
دولت های غربی هم این را می دانند. برای اینکه رهبران رژیم صهیونیستی کاری را که انجام می دهند پنهان نکرده اند. پانزده سال پیش، اندکی بعد از آنکه رژیم صهیونیستی محاصره خفه کننده غزه را بوسیله زمین، دریا و هوا به راه انداخت، معاون وزیر دفاع وقت، متان ویلنای، تصریح کرد که اسرائیل آماده اجرای «شواح» کلمه عبری هولوکاست در غزه است. او اظهار داشت که اگر قرار بود فلسطینی ها از این سرنوشت دور شوند، باید در حصر خود سکوت کنند.
شش سال بعد، آیلت شاکد، که به عنوان وزیر ارشد اسرائیل منصوب گردید، تمام فلسطینی های غزه را دشمن اعلام نمود و پیرمردان و زنان آن، شهرها و روستاهایش، دارایی ها و زیرساخت های آنرا مایملک رژیم صهیونیستی برشمرد. او از رژیم صهیونیستی خواست تا مادران مبارزان فلسطینی را که در مقابل اشغال مقاومت می کنند، بکشد تا آنها نتوانند مارهای کوچک وک ودکان فلسطینی بیشتری را به دنیا بیاورند.
***
مرثیه ای برای غزه
من غزه هستم
من آخرین اندوه انسانم
لبریز خونم غرق توفانم
جز درد من چیزی نمی فهمم
جز درد من چیزی نمی دانم
کی عصمت من خون و آتش بود
من از تبار ابر و بارانم
جز مرگ این آرامش مطلق
چیزی نخواهد بود درمانم
من سبز خواهم ماند بی شک
تنها برای حفظ ایمان
من غزه هستم
با زبانی سرخ فردا سرودی سبز می خوانم
شاعر: مهرداد کاظمی
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب