سه شاخصه مهم در نواب اربعه امام عصر (عج)
یک پژوهشگر اهل بیت(ع) اظهار داشت: نیابت خاص نواب اربعه در عصر غیبت صغری همچون شبهات مهدوی است که دشمن آنرا مورد انکار قرار داده است اما دلایلی چون نص و تصریح امام بر وثاقت نواب اربعه و اجماعی بودن عدالت نواب اربعه نزد شیعه بر این امر صحه می گذارد.
حجت الاسلام محمد زاهدی مقدم -پژوهشگر اهل بیت(ع) و کارشناس مذهبی- در گفت گو با ایسنا، به بهانه میلاد حضرت مهدی(عج) در مورد موضوع مهدویت و ایجاد شبهات عصر غیبت از طرف دشمنان اسلام اظهار داشت: برخی دشمنان تلاش می کنند تا مبانی اعتقادی و اصیل جامعه شیعی را با نشر ادعاهایی کاذب مورد خدشه قرار داده و از این طریق باورهای جوانان را گرفتار تردید کنند.
وی افزود: موضوع مهدویت یکی از همین مسائل اعتقادی است که دشمن از گذشته تا حالا بر روی آن سرمایه گزاری نموده و با ایجاد شبهات و نشر آنها در فضای مجازی و با بهره گیری از امپراتوری رسانه ای خود، به دنبال تضعیف باورهای مهدوی جوانان و پیشبرد اهداف شیطانی خود است.
این پژوهشگر اهل بیت(ع) اشاره کرد: نیابت خاص نواب اربعه در عصر غیبت صغری همچون شبهات مهدوی است که دشمن آنرا مورد انکار قرار داده و توقیعات صادره از طرف آنان را اندیشه ای خرافی و دروغ شمرده که با جعل امضای امام به مردم القاء می کردند. برخلاف ادعایی که شده، شواهد زیادی وجود دارد که نیابت خاص نواب اربعه را ثابت می کند.
نص و تصریح امام بر وثاقت نواب اربعه
زاهدی مقدم دلیل اول خودرا اینطور بیان کرد:
مسأله مهدویت از مسائل بسیار مهم در همه دوران تاریخ خصوصاً عصر امام هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسلام) است. همچون سؤالات اساسی در این عرصه، بحث از ماهیت حجت بعد از امام عسکری(ع) و چگونگی ارتباط با او بوده است که از طرف عده ای از شیعیان مطرح شده و امام هادی و امام عسکری آنرا تبیین می کردند. [۱]
وی ادامه داد: عثمان بن سعید نخستین نائب سری و ویژه امام عصر(عج) بوده که از طرف امام هادی(ع) و امام عسکری(علیهماالسلام) سخنان والایی بر وثوق او وارد شده است؛ چنان که امام هادی(علیه السلام) از او بعنوان فردی مورد اطمینان و امین یاد کرده و در قسمتی از سخنان خود در این زمینه می فرماید: «ابوعَمر مورد اعتماد و امین من است، آن چه به شما می گوید و آن چه به شما می دهد از جانب من است.» امام هادی (علیه السلام) در بیانی دیگر از او با تعبیر «هُوَ عِنْدَنَا الثِّقَةُ الْمَرْضِیُّ؛ او نزد ما امین و مورد رضایت است» یاد کرده اند. [۱]
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: امام حسن عسکری (علیه السلام) بعد از وفات امام هادی(علیه السلام) وی را از یاران خاص خود قرار داده و از وی بعنوان فردی امین و مورد اعتماد یاد کرده است. در قسمتی از سخنان امام در شأن و جایگاه او چنین آمده است: «او محل اعتماد امام قبلی و مورد اعتماد من در زندگی و مرگ است. پس آنچه به شما گوید، از طرف من می گوید و آنچه به شما دهد، از جانب من می دهد.»[۲]
زاهدی مقدم اشاره کرد: آن حضرت بر وکالت عثمان بن سعید و محمد بن عثمان در جاهای مختلفی تصریح کرده و از این طریق جامعه شیعه را برای ارتباط گیری با دستگاه امامت از مجرای درست آن خصوصاً در عصر غیبت صغری آماده می کرد؛ چنان که امام در گفتاری در این زمینه می فرماید: «بر من گواه باشید که عثمان بن سعید عمری، وکیل من است؛ فرزندش محمد (نیز) وکیل فرزند من مهدی (علیه السلام) می باشد.»[۳]
وی اظهار نمود: برخی شواهد نشان میدهد در دیداری که شیعیان با آن حضرت داشته اند امام (علیه السلام) بعد از نشان دادن چهره حضرت مهدی(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به آنان، از عثمان سخن به میان آورد و فرمودند: «... در هنگام غیبت به سخنی که عثمان می گوید گوش فرا دهید، حرف او را قبول و از او اطاعت کنید، او جانشین و نایب امام زمان و سخن او سخن امام شماست.»[۴]
این پژوهشگر اهل بیت(ع) افزود: بعد از امام عسکری(ع)، امام مهدی(عج) نیز در توقیعات مختلفی وثاقت او را تأیید و سخنان او را سخنان خود شمرده است. در یکی از توقیعات، امام خطاب به محمد بن عثمان از جایگاه والای پدرش سخن به میان آورده و او را فردی امین و تسلیم فرامین امام برشمرده و فرمودند: «محمد بن عثمان... خدا از پدرت راضی است... بعد از او، شما امین ما و جانشین مقام پدر هستید.»[۵]
زاهدی مقدم افزود: وثاقت محمد همانند پدر در جلسات مختلفی از طرف امام عسکری(ع) و توقیعاتی از ناحیه امام زمان(عج) تاکید شده است. در توقیعی از ناحیه امام عصر(عج) نیز وارد شده که فرمودند: «... و محمد بن عثمان العمری... فَإِنَّهُ ثِقَتِی وَ کِتَابُهُ کِتَابِی؛ [۶] او مورد اعتماد من و نوشته های وی نوشته های من است.»
وی همین طور اظهار داشت: حسین بن روح نوبختی از دیگر نواب خاص دستگاه نیابت و وکالت است که از طرف محمد بن عثمان معرفی گردید. محمد، پیش از وفاتش بزرگان شیعه را جمع کرده و بر نیابت حسین بن روح بعد از خود اشاره کرد. در قسمتی از سخنان ایشان درباره این نیابت چنین آمده است: «اگر مرگ من فرا رسد، کار به دست ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی خواهد بود. به من «از سوی امام زمان(عج)» فرمان داده شده تا او را بعد از خود بجای خویش قرار دهم؛ پس به او (در امور مادی و معنوی) مراجعه نموده و در کارهای خود بر او تکیه کنید.»[۷]
اجماعی بودن عدالت نواب اربعه نزد شیعه
بگفته این کارشناس مذهبی، دلیل دوم بر اثبات نواب اربعه این است که نص و تصریح امام بر وثوق نواب اربعه سبب شد تا جامعه شیعه به امانتداری و عدالت گفتاری و رفتاری نواب حضرت اعتماد کرده و توقیعاتی که از طرف آنان نوشته می شد، بپذیرند.
زاهدی مقدم اشاره کرد: شواهد نشان میدهد شیعه همیشه بر عدالت این پدر و پسر تاکید داشته و سخن آنان را سخن امام عصر(عج) می دانستند. شیخ طوسی در این زمینه می گوید: «شیعیان، بر عدالت و وثوق و امانتداری «محمد بن عثمان» اتّفاق نظر داشتند؛ برای اینکه در همان روزگار حیات پدرش، به امانتداری و عدالت او و لزوم مراجعه به وی در روزگار امام حسن عسکری(علیه السلام) و نیز بعد از حیات ایشان، تصریح شده بود. در عدالتش اختلاف نظر و در امانتداری اش، شکّی نبود و شیعه، کسی را جز وی در این امر نمی شناخت و به کسی جز وی مراجعه نمی کرد.»[۸]
وی اشاره کرد: در بعضی روایات شیعه، بر عدالت و وثاقت حسین بن روح نوبختی از طرف محمد بن عثمان تصریح شده و چنین آمده است: «شیعیان و اصحاب ما در آنچه حسین می گوید شک نمی کنند... بعد از من سخن او را بشنوید و او را انکار نکنید و به وی طعنه نزنید که طعنه بر او طعنه بر امام زمان(عج) است.»[۹]
تهمت جعل امضاء یا تبیین توقیع امام
این پژوهشگر اهل بیت(ع) در مورد تهمت جعل امضاء یا تبیین توقیع امام نیز اظهار داشت: مدعی در سخنان خود و بدون استناد به هیچ سندی، جعل امضاء را به نایبان خاص امام مهدی(عج) نسبت می دهد. این در حالیست که در هیچ منبع تاریخی و روایی چنین موضوعی مطرح نشده و اگر در جایی نیز سخن از امضاء آمده ناظر به حواله دادن امور شیعه از طرف نایب قبلی به نایب بعدی می باشد.
زاهدی مقدم ابراز کرد: علاوه بر این که وثاقت و انتخاب نواب از طرف امام زمان(عج) حاکی از اعتماد به سخنان آنها در همه امور است و نیازی به نشان دادن امضاء حضرت وجود ندارد. شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد امام زمان(علیه السلام) شیعیان را در غیبت صغری به سازمان نیابتی و نایبان خاص خود ارجاع داده و شیعیان نیز بعد از اقامه معجزه و شاهدی از طرف امام، به آنها اعتماد و بر قول آنها صحه می گذاشتند. [۱۰]
او در آخر اظهار داشت: از جمع بندی سخنان نتیجه می شود که نواب اربعه هیچ گاه سخنی غیر از سخن امام به مردم ابلاغ نمی کردند و این وثاقت و سلامت نفس آنها در بیان مسائل و رساندن سخن امام به مردم از راه های مختلفی قابل اثبات است. نص امام(عج) بر توثیق و امانتداری و نیز عدالت آنها از طرف امام و جامعه شیعه همچون این راه ها می باشد.
پی نوشت:
۱. شیخ طوسی، الغیبة، ص ۳۵۵ - ۳۵۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۷.
۲. الغیبة، ص ۳۵۴.
۳. همان، ص ۳۵۶؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۵ - ۳۴۶.
۴. الغیبة، ص ۳۵۷.
۵. طبرسی، الاحتجاج علی اهل اللجاج، ج ۲، ص ۴۸۱.
۶. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۵، باب ۴۵، ح ۴.
۷. الغیبة، ص ۳۶۸.
۸. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۵۳.
۹. الغیبة، ص ۳۷۰.
۱۰. الاحتجاج علی اهل اللجاج، ج ۲، ص ۴۷۷ - ۴۷۸.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب