پس از یك دوره بیماری؛
غلامعلی رئیس الذاکرین درگذشت
کادو دونی: غلامعلی رئیس الذاکرین، شاعر پیشکسوت و اولین سراینده شعر به گویش سیستانی پنجشنبه اول مهر 1400 از دنیا رفت. پنج ارغن و اسناد تاریخی سیستان همچون مشهورترین کتاب های اوست.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، غلامعلی رئیس الذاکرین دهبانی، شاعر پیشکسوت ایرانی و آغازگر سرایش شعر به گویش سیستانی بعد از یک دوره بیماری، پنجشنبه اول مهر ۱۴۰۰ در مشهد مقدس از دنیا رفت. او زاده سال ۱۳۱۸ در شهر زابل بود و هنگام وفات ۸۲ سال داشت. به باور خیلی از منتقدان او بالاترین بومی سرای ایرانی بود.
نخستین کتاب شعر رئیس الذاکرین به گویش سیستانی سال ۱۳۵۵ با عنوان «کورنامه نیمروز» منتشر گردید. «پنج ارغن» یا افسانه های منظوم سیستانی اثر دیگری از اوست که موجب شعر به گویش سیستانی جایگاه خودرا در ادبیات معاصر کشور باز کند. این کتاب که از زبان حیوانات روایت می شود عنوان «کلیله و دمنه سیستان» را نیز با خود به یدک می کشد.
«کندو»، «زاد سروان سیستان»، «غزلیات عبرت سیستانی»، «خال کجک»، «آسوکه»، «اشعار مقبولی»، «فرهنگ منظوم دهبانی»، «صد پند صد حبه قند»، «اسناد تاریخی سیستان»، «کاکلک»، «هفت خوان یعقوب»، «زیر بادگیر بلور»، «یک شهر در آتش سه بار»، «گج واگج»، «نغمه آرچنگ»، «سرود بیگاهان» و «پرده آخر» از دیگر آثار اوست.
مسعود میری، پژوهشگر، منتقد و شاعر و صاحب کتاب هایی چون «جادوی قصه ها در هزار و یکشب» و «این هزار و یکشب لعنتی» به مناسبت درگذشت زنده یاد رئیس الذاکرین نوشته است:
«در این گلیم پاره که جغرافیای سرزمین من است، این زادگاه رو به زوال من، وطن کلماتم، خانه شادی ها و اندوهان من، سیستان، کسی بود که زخم جهان را رفو می کرد، می خواست التیامی باشد بر جراحت ناگزیر فروپاشی یک فرهنگ دریده شده و تار و پودی باشد بر تالیف دگرباره قالی بهارستان جان سیستان. با دست های نابهنگامش، هنگامه آفرینش زبان طرد شده سیستانی را به شعر نوشت و ما توانستیم روبه روی مردمان همجوار، به لحن خاک و آبروی خود ترانه بخوانیم.
او رئیس الذاکرین دهبانی بود، فردوسی سیستان،
و او حالا سیاره را ترک گفته، تا جان پر مهرش، چونان مرزبان دوستی و سخن سازی، بر اقلیم خشک، سوخته و رنجور ما سیستانی ها، پاسبان حقیقت زندگی باشد. فراموشت نخواهم کرد و میراثت را در بلندترین چکادهای رفیع فرهنگ راستی پاس خواهیم داشت.
بگذار تنت کوچ کند، در سخن باراومندت با ما بمان ای مرد بزرگ!»
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب