توسط نشر نو انجام شد؛
چاپ کتابی تحلیلی در رابطه با انقلاب فرانسه و نگاه های منتقدانه به آن
کادو دونی: کتاب انقلاب فرانسه؛ جنگ طبقاتی یا تصادم فرهنگی؟ نوشته تی. سی. دابلیو. بلَنینگ با ترجمه سهند الهامی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، کتاب «انقلاب فرانسه؛ جنگ طبقاتی یا تصادم فرهنگی؟» نوشته تی. سی. دابلیو. بلَنینگ اخیرا با ترجمه سهند الهامی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب سال ۱۹۹۸ توسط انتشارات مک میلان در لندن انتشار یافته است.
تی. سی. دابلیو. بلَنینگ نویسنده این کتاب، استاد تاریخ اروپای مدرن دانشگاه کمبریج است و بعنوان یکی از متخصصان انقلاب فرانسه شناخته می شود. وی در کتاب پیش رو، نگاههای اصلی معاصر به انقلاب فرانسه ـــ یعنی رویکرد کلاسیک یا مارکسیستی، رویکرد تجدیدنظرطلبان و پساتجدیدنظرطلبان را تشریح و نقد کرده است. «انقلاب فرانسه؛ جنگ طبقاتی یا تصادم فرهنگی؟» بیشتر از آن که روی وقایع نگاری متمرکز باشد، تحلیل و تشریح است. انقلاب فرانسه نمایانگر مقطعی سرنوشت ساز در پیشروی از فئودالیسم به سرمایه داری و در نتیجه به جهان مدرن بود. هرکشوری در اروپا، در مقطعی این گذار را تجربه کرده و آنچه نسخه فرانسوی آنرا ویژه می کند، در نگاه کارل مارکس، سرعت، خشونت و تمام عیاری آن بوده است. این رادیکالیسم از نظر تی. سی. دابلیو. بلَنینگ مدیون ۲ تحول مرتبط به هم بوده است؛ اول مبارزه مذبوحانه و مصمم رده های اجتماعی ممتاز و متحدان خارجی شان که در وطن به شکل ضدانقلاب و در خارج به شکل جنگ خویش را نشان داد. و دوم یاری سرنوشت ساز توده های شهری و دهقانان به بورژوازی ذاتا کم جرات.
انقلاب فرانسه با پیشوند کبیر، به علت جایگاه ویژه ای که نه تنها در تاریخ فرانسه بلکه در تاریخ جهان دارد، همیشه مورد توجه متفکران حوزه های مختلف بوده است؛ در عین حال، بسیار کم پیدا می شود رویداد تاریخی ای که به اندازه این انقلاب منشأ بحث و مناقشه بوده باشد. خاستگاه و ماهیت و تأثیرات این انقلاب، بخصوص از دهه سالهای ۱۹۵۰ به بعد، مبحث پژوهش های بسیاری بوده اند و در رابطه با همه این ها اختلاف نظر میان مورخان بوده است. «انقلاب فرانسه؛ جنگ طبقاتی یا تصادم فرهنگی؟» هم یکی از آثاری است که در این مناقشه حضور داشته اند.
کتاب پیش رو ۳ بخش اصلی دارد که به ترتیب عبارت اند از «خاستگاه: رژیم پیشین»، «رخداد: انقلاب» و «پیامد: ناپلئون و بعد از آن». بخش اول این عناوین را شامل می شود: «رشد اقتصادی و مشکلات اقتصادی»، «تعارض اجتماعی و آمیختگی اجتماعی»، «روشنگری» و «حوزه عمومی و افکار عمومی». بخش دوم هم دربرگیرنده ۲ فصل با عناوین «بحران ۱۷۸۶_۱۷۸۹» و «انقلاب و نظم نو» است.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
در نظر اغلب معاصران، شاه در عمل هم همان قدر خودکامه بود که در نطق کردن، چون که با دخالت در فرآیند مقرر قانون از قدرتش سوءاستفاده می کرد تا مخالفانش را آزار دهد و اقدامات دادگاه ضد عواملش را ابطال کند. این مسئله در ژانویه ۱۷۷۱ به اوج رسید، وقتی مخالفان از پارلمان ها حذف شدند و قالب پارلمان ها تغییر نمود تا نظارت شاه ممکن شود. از قضا، خطر اصلی برای سلطنت در همین حقیقت بود که این اقدام موفق از آب درآمد. قضات منعطف تری پیدا شدند که امور شاه را پیش ببرند و پارلمان های دردسرساز به تاریخ پیوستند. اما این پیروزی واهی بود. کودتای مُپو _ باآنکه عموما برآمده از ترفندی (موفق) برای بی اعتبار کردن دوک دو شوآزُل بود _ باعث خشم عمومی شد و بحثی بی امان و گسترده و ادامه دار در رابطه با اصول سیاسی زیربنای رژیم پیشین پدید آورد. باآنکه حکومت هم حامیانی پیدا کرد (برجسته ترین شان ولتر)، عمده صاحبان آرای روشنگری، چه اشراف و چه بورژواها، اقدام آنرا خودکامگی دانستند و محکوم کردند. آن چه خصوصاً شوم بود این بود که تعداد قابل توجهی از منتقدان نه مطلقه گرایی شاه را می پسندیدند و نه آریستوکراسی پارلمانی را و چشم انتظار مشروطیت لیبرال بودند. در بیان جدید ترین مورخ این مقطع، دوراند اِچورِیا، این امر «در دگرگونی عمیق و مانای نگرش فرانسویان به حکومتشان و جامعه شان دخیل بود.»
این کتاب با ۱۱۷ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۶۰ هزار تومان انتشار یافته است.
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب