قصه مردمان چهارباغ و روایت مدرن شدن اصفهان
به گزارش کادو دونی، اصفهان کتاب «قصه مردمان چهارباغ» روایت تحول اصفهان از جامعه سنتی به دوران مدرن و دهه ۱۳۵۰ است و نباید با شنیدن کلمه قصه به یاد رُمان یا داستان در معنای سنتی آن افتاد.
کتاب «قصه مردمان چهارباغ» نوشته «مهرداد خورسندی» کارمند شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان، روایتی در مورد اصفهانِ دهه ۱۳۴۰ هجری شمسی است. البته نباید با شنیدن کلمه قصه به یاد رُمان یا داستان در معنای سنتی آن افتاد، چونکه این اثر حاوی ۳۳ گزارش داستان گونه در مورد شکل گیری سازمان آب و فاضلاب اصفهان به دست مهندس حجازی، لوله کشی آب شهری، لوله کشی فاضلاب، تأسیس شرکت واحد اتوبوسرانی و آوردن اتوبوس های نو از تهران به اصفهان است. در کنار این گزارش ها، خورسندی تلاش کرده تا آدم هایی را که در اصفهانِ آن زمان بگونه ای اسم و رسمی داشته اند مثل مرحوم ارحام صدر، ناصر فرهمند، حاج آقا شجاع صمصامی و... را معرفی کرده و خدمات آنها به این شهر را بازگو کند.
نباید فراموش کرد که خیابان چهارباغ در اصفهان دهه چهل، مرکز تمام حوادث و وقایع است، بنابراین کتاب «قصه مردمان چهارباغ» روایت تحول اصفهان از جامعه سنتی به دوران مدرن و دهه ۱۳۵۰ است. اصفهان تا اوائل دهه ۴۰ شکل روستایی دارد و شاخصه های آنرا میتوان در چهارباغ، بازار بزرگ، میدان نقش جهان و مسجد جامع خلاصه کرد؛ اما با اقداماتی که در این دهه صورت گرفت و خیابان کشی هایی که در آن شد و بناهایی که راه اندازی شدند، حالت شهریت به خود گرفت. در کنار موارد گفته شده، در همین دهه برای نخستین بار فارغ التحصیلان دانشکده ادبیات، مناصب و پُست های مختلف شهر اصفهان را در اختیار گرفتند و تحولات شگرفی به وجود آوردند.
مجموع این تحولات، اصفهان را از حالت روستایی خارج و آماده وقوع انقلاب اسلامی کرد، چونکه کارهایی که در اصفهان دهه ۴۰ صورت گرفت تقریبا مورد قبول آدم های سنتی نبود و نویسنده به درستی و با زبان شیوا و شیرین داستان بیان کرده است. از همین نظر میتوان گفت کتاب «قصه مردمان چهارباغ» برای آیندگان که می خواهند تاریخ اصفهان را بنویسند از نظر تاریخی و جامعه شناسی بسیارمهم است و خوانندگان فراوانی خواهد یافت.
مطمئن هستم افراد علاقه مند تا وقتی که مطالعه کتاب «قصه مردمان چهارباغ» را به پایان نرسانند آنرا به زمین نخواهند گذاشت و بهره فراوان خواهند برد. ۳۳ داستانی که انسان را ناخودآگاه به یاد ۳۳ پل می اندازد و این خودش جالب است. در انتها برای آقای مهرداد خورسندی آرزوی موفقیت دارم.
مهدی کیوان، اصفهان شناس و استاد بازنشسته تاریخ دانشگاه اصفهان
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب