ابراهیم اقلیدی به خاک سپرده شد
کادو دونی: کادو دونی: مراسم خاکسپاری و خاکسپاری پیکر ابراهیم اقلیدی، مترجم و پژوهشگر در قطعه نام آوران اجرا شد.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، پیکر این مترجم و پژوهشگر امروز، دوشنبه ۲۶ شهریور در قطعه نام آوران بهشت زهرا تهران در کنار علیرضا طبایی (شاعر) که هفته گذشته به خاک سپرده شده بود و مجید مددی، پژوهشگر و نویسنده آرام گرفت.
این مراسم با تأخیر دو ساعته به سبب ناهماهنگی های پیش آمده برای مجوز قطعه نام آوران، با حضور خانواده این مترجم انجام شد.
علیرضا بهنام، شاعر با تشکر حاضران و یا خوانش شعری از یدالله رویایی، اظهار داشت: ابراهیم اقلیدی در طول عمر پربرکتش و از روزی که پا در جاده فرهنگ و ادبیات گذاشت، لحظه ای جانب عدالت و آزادگی را رها نکرد و لحظه ای از فکر تعالی فرهنگ و مبارزه با سانسور کناره نگرفت.
او اضافه کرد: امروز عزیزی را به خاک می سپاریم که در تمام سال ها به ارتقای فرهنگ، اندیشید و لحظه ای از تلاش و کوشش باز نایستاد. باید بگوییم همه ما وامدار ابراهیم اقلیدی هستیم.
بهنام تصریح کرد: اقلیدی در روزگار عسرت فرهنگ و هنر با توان به معرفی ادبیات جهان، از گذشته باستان تا امروز همت گماشت. کار سترگ او که هفت سال برای ترجمه، تصحیح و مقابله آن تلاش کرد، «هزار و یک شب» بود، کاری که ۲۰۰ سال کسی سراغش نرفته بود و همه سراغ نسخه «تسوجی» می رفتند و یا نهایتاً تغییرات جزئی در آن ایجاد می کردند.
این شاعر افزود: اقلیدی می اظهار داشت که یک دفعه درحال خواندن «هزار و یک شب» آنرا با متن عربی مقابله می کردم، دیدم این کتاب به بازتعریف نیاز دارد و لازم است بخشهایی به زبان امروزی دربیاید. از جانب دیگر متوجه شدم این کتاب سلیقه ای، ترجمه شده است بدین سبب تصمیم گرفتم، اثر را باردیگر ترجمه کنم. اقلیدی برای این کتاب ۷ سال زمان گذاشت و میراثی از خود برای ادبیات برجا گذاشت که سده ها ماندگار است.
وی در ادامه با اشاره به ترجمه های اقلیدی اظهار داشت: این آثار بازاری نیستند، آثاری نیستند که بخواهید سریع ترجمه و مصرف کنید. اثری ماندگار است، بر روی اثر ماندگار هم آدم ماندگار می کند. ابراهیم اقلیمی آدم ماندگاری است، ترجیح می دهم از فعل گذشته استفاده نکنم، او با مهربانی، شور، اراده و پشتیبانی از آزادی بیان و اندیشه همیشه زنده خواهد بود. امیدوار هستم از امروز به بعد هر وقت به او فکر می کنم، به روی گشاده و مهربانی که در حق تک تک ما داشت بیندیشیم و از او به زیبایی یاد نماییم. سپاسگزارم.
ثریا اختری، همسرابراهیم اقلیدی با تشکر از حاضران اظهار داشت: در مدتی که او بیمار بود، هیچ تحمیلی برای نگهداری اش بر من وجود نداشت بلکه با عشق، علاقه و شناختی که از ابراهیم داشتم، رابطه مان در طول زمان در زندگی مشترک و همکاری در کارهایی که انجام می داد، به وجود آمده بود و این کار را کردم.
او اشاره کرد: اهتمام کردم ابراهیم را با بیماری و با وجود این که حافظه اش را از دست داده و از درک جهان، درک زمان بازمانده بود، واقعا دوست داشته باشم و هیچ وقت او را بدون حافظه یاد نکردم.
همسر اقلیدی اشاره کرد: ابراهیم ساده، شفاف، مهربان و مسئولیت پذیر و انسان دوست بود. مسئله اش انسان و انسانیت بود و بدون داشتن منفعت به انسان ها ارج می نهاد آنهم در زمانه ای که ارتباط بر طبق منافع تعریف می شود.
حسین اقلیدی، شاعر، کارگردان تئاتر و برادر ابراهیم اقلیدی نیز در سخنانی اظهار داشت: ابراهیم لیدر بالفطره بود و این کار را از خانواده آغاز کرد و رفتارش به شکلی بود که ناخواسته آدمی می خواست در مواردی دنباله رو او باشد. ابراهیم کار خودرا انجام می داد و در حد اعتقاد به مذهب، کار خودرا می کرد، بدون این که توضیح دهد یا دفاع کند. او هیچ وقت در مقام دفاع برنیامد.
او اضافه کرد: با شناختی که از شخصیت او دارم به خیلی از کارهایی که می نماییم اعتقاد نداشت، نمی خواست چهره شود. او بت شکن بود و بت شکنی را از درون خود آغاز نموده بود. مطمئنم ابراهیم هیچ گاه در اذهان ما نمی میرد.
ابراهیم اقلیدی، متولد ۱۳۲۷ در اقلید فارس بود که روز گذشته(یکشنبه، ۲۵ شهریور) در ۷۶ سالگی از دنیا رفت. او دارای مدرک لیسانس در رشته حقوق از دانشگاه تهران بود. بیشترین شهرت او در حوزه ترجمه و مطالعه در حوزه «هزار و یک شب بود.
«افسانه های مردم مصر» اثر راجر لنسلین گرین، «قصه ها و افسانه ها» نوشته لئو تولستوی، «موزه نیمه شب» اثر انی دالتون، «قصه ها و افسانه های مردم اسکاتلند» به روایت باربارا کر ویلسون، «شاهزاده خوشبخت و داستان های دیگر»، اثر اسکار وایلد، «گمشده شهرزاد»، «چرا زمین گرد است » نوشته ایزاک آسیموف، «کله کدو و مترسک» در شهر زمرد نوشته ل. فرانک باوم، «قصه ها و افسانه های هند» (باز گفته جی. ای. بی.
گری)، کتاب «مگره و دیوار سنگی» و «کتاب مگره و مرد نیمکت نشین» نوشته ژرژ سیمنون، «آب کردن» ای ال ولف «قصه ها و افسانه های مردم ژاپن» به روایت هلن و ویلیام مک آلپاین، «فر پر ماجرا» نوشته لایولی پنلوپ، «مریخی ای که برای ماندن آمده بود و داستان های دیگر» نوشته لایولی پنلوپ، «موزه نیمه شب» اثر انی دالتون «دنیای قصه گویی»، «سفرهای سندباد» و «هسیود و هومر» همچون آثاری هستند که وی به عنوان ویراستار و مترجم در خلق باردیگر آنها نقش داشته است.
این مترجم دستی هم در ترجمه آثار سیاسی دارد و «ایتالیای فاشیست» از آلن کسلز و «آمریکا در ستیز با حقوق بشر در جهان سوم» اثر نوآم چامسکی از این جمله اند.
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب