میرشكاك مطرح كرد؛
نثر آهنگین عطار بر نثر موزون ابراهیم گلستان تأثیر گذاشت
به گزارش کادو دونی، یوسفعلی میرشکاک در نشست درس گفتارهای شاهنامه اظهار داشت: نثر آهنگین عطار نیشابوری در تذکرة اﻷوﻟﻴﺎء بر نثر موزون ابراهیم گلستان تأثیر گذاشت.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، هفتاد و سومین جلسه از درس گفتارهای شاهنامه روز گذشته سه شنبه ۲ مراد با حضور یوسفعلی میرشکاک شاعر و پژوهشگر ادبی در دفتر تقدیر زبان فارسی حوزه هنری در سالن سلمان هراتی حوزه هنری اجرا شد.
میرشکاک در این نشست از درس گفتارهای شاهنامه به بحث تضاد و تفاوت «خرد» و «خرد برتر» پرداخت و اظهار داشت: «پیران ویسه» مظهر خرد و صلح است اما به پیشگویی های موبدان و سخن نیاکان که گفته اند از نژاد افراسیاب و کیقباد، شهریاری پدید می آید که توران را ویران می کند، باور ندارد.
وی اضافه کرد: «افراسیاب» به فرّ شهریاری خود، هم خواب دیده و هم از پدرخود «پشنگ» و دیگر بزرگان شنیده است که این پیوند سخت شوم است. پیران، که وزیر و سپهسالار افراسیاب است، با «خرد چاره گر» خود به افراسیاب می گوید چگونه ممکنست که از مردی چون سیاوش فرزندی جهان آشوب پدیدآید و به فرض که تقدیر چنین رقم زده شده باشد؛ نمی توانی از پیش آمدن آن جلوگیری کنی. بجای توجه به خواب و پیشگویی عقلت را به کار بینداز و فرنگیس را به عقد سیاوش دربیاور.
این پژوهشگر افزود: هنگامی که سیاوش شهر ویژه و شگفت آور خودرا می سازد، با آنکه خود می داند فرجامش چیست از موبدان می خواهد که طالع شهر و فرجام آنرا گزارش کنند و موبدان هم می گویند این شهر نامبارک است. هنگام بازدید پیران و سیاوش از شهر، پیران از شگفتی های شهر شادمان است اما سیاوش به گریه می افتد و از کشته شدن خود به دست افراسیاب سخن می گوید. پیران با خود می اندیشد اگر چنین اتفاقی بیفتد من مقصرم که او را به توران زمین کشاندم و حرف افراسیاب را باور نکردم. بعد طبق معمول خردچاره اندیش و تدبیرگر خودرا با این پندار می فریبد که سیاوش به غم غربت و دوری از ایران دچارشده که چنین می گوید.
میرشکاک اظهار داشت: جالب اینجاست، نه خرد یا عقل متعارف و نه خرد برتر، که به عواقب امور واقف است، هیچ تغییری نمی توانند در سرنوشت ایجاد کنند. اما تفاوت این دو خرد دراین است که دارنده عقل متعارف با سرنوشت می جنگد اما کسی که از فرّه خرد برتر بهره مند است و از فرجام خود با خبر است، تسلیم سرنوشت می شود. به قول حافظ: «چو قسمتِ ازلی بی حضورِ ما کردند / گر اندکی نه به وِفقِ رضاست خرده مگیر.»
وی همین طور در سی وپنجمین درس گفتارهای زیبایی شناسی زبان فارسی نیز که همزمان اما مجزا با درس گفتارهای شاهنامه و با ارائه او برگزار می شود، به نثر آهنگین عطار نیشابوری در تذکرة اﻷولیاء و تأثیر آن بر نثر موزون ابراهیم گلستان پرداخت.
این پژوهشگر و شاعر در آخر جلسه درس گفتارهای زیبایی شناسی زبان فارسی که در آن به هزار سال نثر پارسی پرداخت می شود، ضمن اشاره به ادامه بحث نثر آهنگین عطار در تذکرة اﻷولیاء در جلسات آینده این درس گفتارها اظهار داشت: از این پس با یکی از متون کهن آشنایی پیدا می نماییم و علاوه بر مرور هزار سال نثر پارسی، به بررسی کتاب هایی می پردازیم که کریم کشاورز در کتاب «هزار سال نثر پارسی» چندان توجهی به آنها نداشته است. در اینگونه برگزیده ها، تأثیر ایدئولوژی حزب توده (مارکسیسم قلابی وطنی) آشکار است. همانطور که در کتاب «سخن و سخنوران» بدیع الزمان فروزانفر، بحثی درباب دین و آئین و مسلک شاعران نمی بینیم و «ایران گرایی قلابی» سبب شده که مرحوم فروزانفر وارد مقولات آئینی نشود. بنابراین، باید مستقیم به سراغ آثار ماندگار شاعران و نویسندگان و مورخان رفت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب