یك گفتگو از مدیر جشنواره فیلم ونیز
از اعتصاب تا دعوت از سینماگران متهم
کادو دونی: در فاصله چند روز به شروع جشنواره فیلم ونیز، مدیر این رویداد سینمایی درباره ی اعتصابات جاری در سینما وهمچنین انتخاب های جنجالی این دوره از جشنواره صحبت کرد.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، چند روز دیگر جشنواره فیلم ونیز در میانه یک دوره بحران بی سابقه برای صنعت سینما افتتاح می شود: اعتصابات هالیوود به این معنا است که بازیگران قادر به تبلیغ فیلم های خود نیستند و برخی از اکران های فیلم های مهم به تعویق افتاده اند. فرش های قرمز امسال کمتر و کنفرانس های مطبوعاتی روزانه نیز محدود خواهد بود.
حتی در یک برهه زمانی لیست فیلم های جشنواره ونیز در معرض خطر قرار داشت؛ «آلبرتو باربرا» مدیر باسابقه در این زمینه می گوید: «وقتی خبر اعتصاب ها به ما رسید، من انتخاب فیلم های جشنواره را بسته بودم. چند روز را نگران این بودیم که ممکنست همه فیلم های آمریکایی را از دست بدهیم و آخر هفته فوق العاده سختی بود. خوشبختانه از استودیوهای بزرگ و شرکت های تولید مستقل تأییدیه گرفتیم که می خواهند فیلم هایشان در جشنواره به نمایش بگذارند، حتی اگر ستاره های این فیلم ها نتوانند در نمایش فیلم شرکت کنند».
مدیر جشنواره ونیز ادامه می دهد: «تا کنون تنها فیلمسازی که بطور قطع در ونیز حضور نخواهد داشت، بردلی کوپر است، برای اینکه او علاوه بر کارگردانی، ایفاگر نقش اصلی در درام «مایسترو»، برمبنای زندگی لئونارد برنشتاین است. او با من تماس گرفت و اظهار داشت که شدیداً می خواهد فیلم در ونیز باشد، این رویای او محقق می شود، اما او نمی خواهد در مقابل اعتصاب قرار گیرد و البته این مساله را درک می کنم».
«مایستر»یکی از فیلم هایی است که در کنار «پریسیلا» ساخته «سوفیا کاپولا»، «آدمکش» از «دیوید فینچر»، «منشأ» به کارگردانی «آوا دوورنی»، «بیچارگان» ساخته «یورگوس لانتیموس» و «فراری» ساخته جدید «مایکل مان» به عنوان نامزدهای احتمالی جوایز اسکار در نظر گرفته می شوند و همه این آثار بزودی در جشنواره ونیز رونمایی خواهند شد.
این تصور که ونیز سکوی پرتابی برای فصل جوایز سینمایی و اسکار است، گواهی بر کوشش های «آلبرتو باربرا» بعد از بازگشت به عنوان مدیر هنری ونیز در سال ۲۰۱۲ با هدف حمایت بیش از فیلم های آمریکایی است.
«باربرا» در این زمینه می گوید: «استودیوهای آمریکایی بسادگی از آمدن منصرف می شدند و ترجیح می دادند به تورنتو بروند برای اینکه آسان تر و ارزان تر بود. خطر تبدیل شدن ونیز به جشنواره فیلم درجه دو در مقایسه با کن، تورنتو یا تلوراید بسیار قوی بود».
«باربرا» آغاز به رفتن به لس آنجلس برای ماموریت های ارتباطی کرد و در سال ۲۰۱۳ جشنواره با فیلم «جاذبه» اثر «آلفونسو کوارون» راه اندازی شد که هفت جایزه اسکار را از آن خود کرد. این یک شروع بود. سال بعد فیلم «بردمن» در ونیز رونمایی گردید که آن فیلم نیز برنده اسکار شد و در ادامه نیز با فیلم های «اسپاتلایت»، «جوکر»، «شکل آب» و «لالالند»، جشنواره ونیز شهرت خوبی به دست آورد.
ترکیب فیلم های امسال جشنواره ونیز به علت گنجاندن فیلم هایی از «رومن پولانسکی»، «وودی آلن» و «لوک بسون»، باتوجه به اتهامات سوء رفتار جنسی مقابل آنها، جنجال برانگیز بوده است. پولانسکی در سال ۱۹۷۸ بعد از اعتراف به تجاوز قانونی به یک دختر ۱۳ ساله از ایالات متحده گریخت و اخیراً با اتهامات تجاوز جنسی از طرف پنج زن دیگر روبه رو شده است که آنها را رد می کند.
«باربرا» در مورد تصمیم به حضور این کارگردان که فیلم قبلی او نیز در سال ۲۰۱۹ در ونیز اکران شد، می گوید: «پولانسکی یکی از آخرین استادان بزرگ سینمای اروپاست. او ۵۰ سال پیش اشتباهات بزرگی مرتکب شد. او تشخیص داد که در پرونده مربوط به این نوجوان ۱۳ ساله مقصر است و خواهان بخشش شد و فرد شاکی او را بخشید. من قاضی نیستم که بخواهم در مورد رفتار بد کسی قضاوت کنم. من یک منتقد سینما هستم، کار من قضاوت در مورد کیفیت فیلم های اوست. البته، شرایط بسیار دشواری است».
بیشتر بخوانید:
اعلام لیست پرستاره فیلم های ونیز ۲۰۲۳
مدیر جشنواره ونیز تاکید می کند که باید بین مرد و هنرمند تمایز قائل شد. او می گوید: «کل تاریخ هنر مملو از پرونده های هنرمندانی است که مشکل ساز یا حتی مجرم بودند. با اینحال ما هنوز کار آنها را تحسین می نماییم. من حدودا مطمئن هستم که در چند دهه آینده، همه تاریخچه تجاوز جنسی پولانسکی را فراموش خواهند کرد، اما همچنان فیلم های او را تحسین خواهند کرد».
او همین طور می گوید موضع «وودی آلن» با «پولانسکی» بطورکامل متفاوت است: «این فیلمساز به تجاوز جنسی به دختر خوانده اش متهم شده است، او هیچ گاه محکوم نشده و همیشه ابراز بی گناهی کرده است. آلن تحت دو تحقیق ازطریق یک کلینیک سو استفاده جنسی از کودکان و همین طور خدمات اجتماعی قرار گرفت که هیچ مدرک معتبری در خصوص تخلف وی نیافت. بعد از گذشت حدودا ۲۵ سال، چرا باید به ممنوعیت فیلم های او ادامه دهیم؟ حالا نا ممکن است که فیلم های او را در ایالات متحده اکران نماییم، که این مساله بطورکامل باورنکردنی است».
او ادامه می دهد: «به طور مشابه، این واقعیت که تحقیقات تجاوز جنسی مطرح شده مقابل لوک بسون نیز توسط دادستان های فرانسوی لغو شده است و این بدان معناست که توجیه کمی برای قرار دادن او در فهرست سیاه وجود دارد. به چه دلیل باید فیلمی از آلن و بسون را وقتی که آنها در مقابل عدالت گناهکار نیستند، ممنوع کنیم؟ چرا باید در مقابل آنها سختگیرتر باشیم؟ ما باید به سیستم قضایی ایمان داشته باشیم».
«آلبرتو باربرا» در پاسخ به اینکه آیا انتظار واکنش منفی به علت این انتخاب ها را داشته یا خیر، اظهار داشت: «البته. موضوع را با همه همکاران در بین گذاشتم. می دانستیم که با حمله و توهین روبرو خواهیم شد. اما این لحظه ای است که ما در آن زندگی می نماییم، نوعی حساسیت خاص در مورد این مسائل وجود دارد. بطورکامل موافقم که مبارزه ای منصفانه و درست مقابل رفتارهای غیرقابل قبول مردان مقابل زنان وجود داشته باشد که توسط جنبش #MeToo برجسته شد.
او قاطعانه معتقد می باشد که جشنواره ها منعکس کننده جنبش ها و حالات و دریچه ای به تمام رویدادها، مسائل و دغدغه های معاصر است. برای مثال، سال قبل ونیز به فیلم های سینماگران ایرانی و اوکراینی توجه کرد و امسال نیز به افزایش آگاهی ادامه خواهد داد.
هشتادمین جشنواره فیلم ونیز از ۳۰ آگوست تا ۹ سپتامبر (۸ تا ۱۸ شهریور) در ایتالیا برگزار می شود و طبق اعلام پیشین «دیمین شزل» کارگردان فیلم «لا لا لند» ریاست هیات داوران بخش مسابقه اصلی ونیز ۲۰۲۳ را بر عهده خواهد داشت.
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب