ناصرزاده مطرح كرد؛
صاحبان حیوانات خانگی استانداردهای لازم را رعایت نمی کنند
به گزارش کادو دونی، یک پژوهشگر دینی اظهار داشت: در مورد رفتار با حیوانات خانگی هم استانداردهایی وجود دارد که متأسفانه اغلب کسانی که حیوان خانگی دارند آنها را رعایت نمی کنند.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، بیست و سومین قسمت از برنامه تلویزیونی «ایستگاه» به مبحث «حیوان دوستی» اختصاص داشت و محمد ناصرزاده، محقق و پژوهشگر دینی میهمان این قسمت از برنامه بود.
راوی در شروع برنامه به گفتگوی خود با دوستش سینا در رابطه با طبیعت و حیوان دوستی اشاره نمود و گفت به عقیده سینا، حیوان دوستی یک پدیده شهریست چون ما در زندگی شهری طبیعت را حذف کردیم و حالا طبیعت درحال انتقام گیری از ماست.
راوی در ادامه به سراغ مردم کوچه و خیابان رفت و از آنها سوالات مختلفی مثل چگونگی رابطه شان با حیوانات خانگی، سرپرستی و نگه داشتن آنان و اخلاقی بودن یا نبودن داشتن حیوانات خانگی پرسید.
سپس محمد ناصرزاده محقق و پژوهشگر دینی در پاسخ به این پرسش که آیا غذا دادن به سگ و گربه یک کار غیراخلاقی است، اظهار داشت: وقتی در رابطه با ارتباط انسان با حیوان حرف می زنیم یاد نقاشی داوینچی با عنوان «بانویی با راسو»، کتاب بهارستان جامی، قلعه حیونات، جاناتان و مرغ دریایی، تام و جری و می افتیم و همه اینها نشان داده است که رابطه میان انسان و حیوان رابطه بسیار پیچیده ای است و نمی توان آنرا در ارتباط با مقطع کوتاهی دانست.
وی در رابطه با چرایی حضور حیوانات در کنار انسان ها و خانگی شدن شأن اظهار داشت: حیوانات خانگی علاوه بر این که با ما همراه هستند انعکاس رفتار ما نیستند یعنی مثل آدم ها به رفتار بد ما واکنش نشان نمی دهند و همیشه یک حداقل استاندارد رفتاری با ما دارد. ضمن این که در مقابل آن حیوان لازم نیست معذب باشیم و می توانیم خودمان باشیم و اتفاقاً رفتار ناشایست یا حیوانات خانگی از همین جا نشأت می گیرد. آنها عکس العملی نسبت به رفتار ما نشان نمی دهند پس ما هم گاهی هر کاری دوست داریم می نماییم.
این پژوهشگر افزود: بشر در طول حیات خودش نوعی از حیوانات را برای همزیستی با خودش تربیت کرد، بعضی از حیوانات هم فاقد امکان همزیستی هستند. این اقدام که چندین هزار سال است ادامه دارد سبب شده که آنها هم راه دیگری جز همزیستی با انسان ندارند و به شکلی وابسته به انسان شدند. نکته مهم این که اغلب مواقع حیوانات استاندارد رفتاری خویش را رعایت می کنند اما انسان ها خیر.
ناصرزاده اظهار داشت: سازمان های بین المللی در حوزه محیط زیست جداولی دارند که در آن اعلام شده چه حیواناتی، خانگی می شوند چه حیواناتی نمی شوند و امکان همزیستی با انسان را ندارند. اغلب آدم ها مایلند با موجودی زندگی کنند که آن همه چیز را رعایت کند اما خودشان چیزی را رعایت نکنند. این تمایل وقتی افسارگسیخته شود سبب می شود که انسان خودخواه تصمیم بگیرد حیواناتی را خانگی کند که بر مبنای استانداردهای جهانی نباید خانگی شوند مثل مار، ایگوآنا و امثال اینها.
این محقق اظهار داشت: بین حیوان خانگی شهری و حیوان سنتی در طبیعت تفاوت وجود دارد برای همین هم هم باید به فلسفه حیوان خانگی دقت نماییم. بشر مدرن گرفتار پدیده ای به نام «ارضای آنی خواسته ها» شده است. بر طبق این پدیده، رفتار اغلب کسانی که حیوان خانگی دارند در خصوص این رویکرد است که هرچه می خواهند خیلی زود به دست بیاورند در حالیکه در همزیستی سنتی انسان با حیوان چنین نگاهی وجود نداشت. برای بشر امروزی، حیوان خانگی شبیه یک شیء یا آکسسوار شده است برای همین هم شیوه رفتاری ما آدم ها با حیوانات به این شکل شده که من حکم می کنم که تو (حیوان) چطور رفتار کنید. این در حالیست که در گذشته چنین رابطه ای وجود نداشت. امروزه احساس تملک ما نسبت به حیوان بیشتر از احساس تملکمان نسبت به شیء است که رفتار ناهنجاری است.
ناصرزاده اظهار داشت: در مورد رفتار با حیوانات یکسری پروتکلهای کلی وجود دارد که خارج از بحث ماست. در مورد رفتار با حیوانات خانگی هم استانداردهایی وجود دارد که متأسفانه اغلب کسانی که حیوان خانگی دارند آنها را رعایت نمی کنند و آنقدری که حواسمان به گوشی مان و مراقبت از آن است حواسمان به حیوانی که داریم نیست. متأسفانه با وجود این که اغلب کسانی که حیوان خانگی دارند ادعای حیوان دوستی می کنند، رفتاری بسیار فرودست با حیوانات دارند و ماحصل این تناقض یک فاجعه است.
راوی در انتها برنامه از ماحصل بحث و گفتگوهای انجام شده به این نتیجه رسید که بسیاری از حیوانات از خیلی از ما انسان ها، انسانی رتر رفتار می کنند و هیچ توجیهی برای حیوان آزاری وجود ندارد.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب