در ستایش چند فرهنگی؛
مردی با دستار سیاه زیر زنار نقره ای
به گزارش کادو دونی، سی بهمن و حضور مردی با دستار سیاه زیر زنار نقره ای و حضور امام موسی صدر در کلیسای کبوشیین بیروت یک روز و رویداد مهم فرهنگی است.
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سی ام بهمن سالروز حضور سید موسی صدر در کلیسای کبوشیین بیروت است. روزی که رهبر شیعیان در جایگاه موعظه و زیر صلیب می ایستد تا پیروان عیسی مسیح، آئین دینی خویش را با اقتدا به امامی از مذهبی دیگر به جای آورند؛ و این در شرایطی است که در جامعه طائفی و فرقه ای لبنان، مسیحیان فرازمند بودند و شیعیان فرودست.
سی بهمن روزی است که امامِ طایفه فرودستان باید بارِ معنوی گروه فرازمندان را بر در خانه خدا بر زمین بگذارد. این اقدام و دعوت، که هنوز هم هضم و درکش برای خیلی از اهل نظر ساده نیست، نمادی شد برای زیست چندفرهنگی؛ آن گونه که نیل به وحدت داشته باشد، نه میل به نفرت.
آنچه در چندفرهنگی مورد توجه قرار می گیرد، مؤلفه هایی است از قبیل هویت، جنسیت، تاریخ، مشاهیر، هنر و ادبیات، دین، نژاد و حتی جغرافیا و اقتصاد؛ لکن ضدیت با تبعیض کلیدواژه ای است که می تواند چون نخ تسبیح این عرصه ها و ساحت ها را کنار هم بنشاند.
علیرضا صادقی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در مقاله ای ضمن اشاره به طیف های متعدد چندفرهنگی، چهار سطح را برای آن بر می شمارد:
سطح یک. تحمل
سطح دو. کرامت و احترام به نوع انسان و فرهنگ
سطح سه. یادگیری و شوق یادگیری از تنوع؛ یا فرهنگ به مثابه گنجینه عظیم یادگیری
سطح چهار. افتخار، که مقابل تحمل است، و نه حتی ضدیت با چندفرهنگی
به دیگر سخن و بر مبنای تبیین ریچارد ریس (۲۰۰۶)، چندفرهنگی در دنیای معاصر از یکسان سازی فرهنگ ها به به رسمیت شناختن اقلیت از جانب هژمونی اکثریت و البته همزمان کوشش برای جذب دیگری از جانب او و سپس از به رسمیت شناختن به چندفرهنگی و از چندفرهنگی به ضدیت با تبعیض سیر تکاملی داشته است. اما آنچه در سیره سید موسی صدر می بینیم، سطح چهار و همانا افتخار به دیگری و بالیدن به بالندگی او و کوشش برای سازندگی ایشان است؛ با همان غیرتی که برای بالندگی و سازندگی خویشتن می کوشد.
سی بهمن و حضور مردی با دستار سیاه زیر زنار نقره ای را میتوان نماد افتخار به چندفرهنگی دانست.
تصور نگارنده اینست که افرادی می توانند به چندفرهنگی ببالند و افتخار کنند که فکرشان در آب های ارزشی و دانشی عمیق تری ریشه دوانده و قلبشان برای سیاحت سیاحانِ بیشتری وسعت یافته است. برگ گیاه گلخانه ترد است و طعمش استاندارد و رنگش بی سایه و یکدست و بدون طیف؛ اما این درختِ باغی است که برآمده از چندفرهنگیِ طبیعت چهارفصل است و سر بلند کرده از پس گرمای تابستان و سرمای زمستان.
ظاهراً اصل بر درخت باغیِ تنومند شده در چندفرهنگیِ فصول است و گیاهِ گلخانه ای صرفا برای زمانه عسر و حرج. سی بهمن را شاید بتوان قراری سالانه دانست برای بازگشت به اصالتِ چهارفصل و محدود کردن سیاست های ناشی از عسرتِ گلخانه های تک فصل.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب